Vele patiënten reageerde U misschien terughoudend, wanneer de dokter U meedeelde dat U cataract heeft. De laatste jaren is er echter veel vooruitgang geboekt in de techniek van opereren. Met de meest moderne techniek is de operatie nog veiliger en in een nog groter percentage efficiënt. Bijgevolg is de cataractoperatie tegenwoordig de meest frequent uitgevoerde ingreep bij de mens en heeft ook de meeste slaagkans in de geneeskunde.
Er zijn verschillende manieren om de cataract te verwijderen:
Lang werd een cataract samen met zijn kapsel in één stuk verwijderd door een grote 9 mm insnede.
Sinds de tachtiger jaren wordt de cataract wordt verwijderd met behoud van het achterste deel van het kapsel ( het zakje waar de eigen ooglens in zit ) omdat dit veiliger is.
Sinds de intrede van de phaco-emulsificatie wordt de cataract in het oog verbrijzeld door ultrasone verstuiving: een ingebrachte sonde produceert ultrasone (zeg geluidsgolven) vibraties die de troebele lens in kleinere fragmenten die worden weggezogen. Doorheen een kleine insnede wordt het lenszakje circulair geopend door middel van een fijne pincet. Na het losspoelen van de lens van het lenskapsel kan men deze vrij rondraaien, dan wordt de cataract in 4 stukken verdeeld en vervolgens afzonderlijk verwijderd. Na het reinigen van de kapselzak wordt de intra-oculaire lensimplant in de kapselzak gebracht.
Met de komst van de plooibare lenzen kon de incisie beperkt worden tot 4 mm door de lens te plooien met hiervoor speciaal ontworpen plooi-instrumenten.
Sinds het gebruik van injectors werd de intra-oculaire lens doorheen een conische opening geduwd en moest men de incisie niet meer vergroten. Langzaam evolueerde de wondopening van 3.2 mm, over 2.8 mm naar 2.5 mm. Hiermee leek de limiet bereikt.