Voor de DROGE vorm van LMD is er tot op heden geen behandeling welke zijn doeltreffendheid bewezen heeft.
De oogarts zal u vermoedelijk ook te starten met voedingssupplementen, te stoppen met roken, zonlicht te vermijden….
Een zelfcontrole met de Amslerkaart en regelmatige controle bij de oogarts zijn belangrijk om tijdig een eventuele overgang van een droge naar een natte vorm van LMD te ontdekken.
De behandeling van de NATTE vorm van LMD is meestal alleen maar mogelijk in het vroege stadium van de ziekte. Hoewel in een minderheid van de patiënten de gezichtsscherpte verbetert, kan toch in de meeste gevallen een stabilisatie van de visus bereikt worden.
Sinds 2007 wordt natte LMD in quasi alle gevallen behandeld met een nieuwe klasse VEGF-remmers : ranibizumab, afibercept, en bevacizumab. Zij remmen de vaatgroeifactor VEGF, een stof die de nieuwe vaten onder het netvlies laat groeien welke de lekkage van vocht en bloed veroorzaken. Sindsdien wordt LMD nog zelden met laser behandeld.
Ranibizumab en afibercept zijn geregistreerde geneesmiddelen, maar worden enkel in bepaalde indicaties voor een bepaalde periode terugbetaald. Daarom worden patiënten soms behandeld met bevacizumab. Dit is een vergelijkbaar geneesmiddel, maar het is echter niet voor oogheelkundige toepassing geregistreerd. Officiëel heet dat niet op veiligheid en effectiviteit getest. Maar met bevacizumab heeft men ondertussen wereldwijd al jaren ervaring en wordt door de academische wereld als veilig beschouwd. Het middel wordt dan ook “off-label” wereldwijd toegepast bij die patiënten waarbij de geregistreerde middelen niet (meer) worden terugbetaald.
Zeer geringe hoeveelheden medicijn wordt rechtstreeks achter in het oog geïnjecteerd door een oogarts. Vooraf krijgt u uitgebreide uitleg en een aparte informatiebrochure over de voor- en nadelen van de behandeling, de nevenwerkingen van de injectie en het gebruikte geneesmiddel. Uw oogarts is ook steeds bereid bijkomende vragen te beantwoorden.
Deze intra-vitreale injecties worden uitgevoerd onder strikte hygiënische omstandigheden. Op de dag van de injectie mag u geen gezichts- of oogmake-up te dragen om het risico op een infectie te beperken. Voor dezelfde reden dient u de dagen voor de injectie uw wimpers te reinigen met hiertoe speciaal ontwikkelde doekjes. Het oog wordt vooraf verdoofd met oogdruppels of gel. Vervolgens wordt uw gezicht bedekt met een steriele doek en het oog ontsmet met een krachtig ontsmettingsmiddel. Een klemmetje houdt uw oog open. De prikt zelf doet merkwaardig genoeg zelden pijn. Ter hoogte van de injectieplaats ontstaat er soms een kleine bloeding. Deze verdwijnt spontaan. U kunt enkele uren een schurend en branderig gevoel ervaren. Hiervoor krijgt u geldruppels of oogzalf mee. U kan soms bewegende of drijvende vlokjes (floaters) zien.
Als U één van de volgende oogklachten krijgt dient u onmiddellijk uw oogarts en bij zijn afwezigheid de oogarts van wacht raadplegen:
Ernstige oogpijn, roder wordend oog, troebel zicht, verhoogde lichtgevoeligheid, toename van de floaters.
Deze VEGF-remmers hebben een beperkte werkingsduur. Voor een doeltreffende behandeling moet de injecties regelmatig worden toegediend. Er vinden meestal initiëel 3 injecties plaats, daarna zullen afhankelijk van de bevindingen bij de na controles bijkomende injecties gepland worden.
Dit is uiteraard belastend, maar voorkomt bij de meeste mensen met natte LMD wel een verdere achteruitgang.
Verder onderzoek wordt gedaan naar andere medicijnen om in te spuiten: langwerkende toedieningen, stamceltransplantaties, genetische manipulatie, combinatiebehandelingen, enz.
